فرآیند کشش عمیق، ورقهای فلزی مسطح را به قطعات توخالی تبدیل میکند که هم استحکام لازم را دارند و هم بسیار دقیق هستند. این فرآیند در واقع یک روش شکلدهی سرد است که در آن فشار به صورت مرحلهای اعمال میشود تا ماده را بدون نیاز به جوشکاری یا درزهای اضافی، به شکل مطلوب درآورد. به همین دلیل، این روش به خوبی در صنایعی مانند خودرو، هواپیما و تولید تجهیزات پزشکی کاربرد دارد. وقتی شرکتها در ترکیب طراحیهای خلاقانه قالب با دانش خود از فلزات مختلف تبحر پیدا میکنند، قادر به تولید اشکال پیچیده و متنوعی میشوند. قسمت خوب این است که همچنان میتوانند دقت بسیار بالایی در حدود مثبت یا منفی 0.005 اینچ را حفظ کنند و در نتیجه، تقریباً هیچ هدررفتی در فرآیند تولید ایجاد نشود.
کشش عمیق در واقع زمانی است که تولیدکنندگان یک قطعه فلزی مسطح را با استفاده از یک ابزار کشش به داخل یک حفره قالب بکشند و قطعاتی را تولید کنند که ارتفاع آنها بیشتر از پهنا دارد. این موضوع با کشش سطحی متفاوت است که در آن اشکال ساده در یک مرحله تشکیل میشوند. اما در مورد کشش عمیق، فلز به چندین مرحله نیاز دارد که در هر مرحله به تدریج با قالبهایی با اشکال متفاوت، شکل گرفته تا اینکه پاره نشود یا چینهای ناخوشایندی در حین فرآیند ایجاد نکند. بیشتر کارگاهها این روش را با فلزهایی که به راحتی کشیده میشوند، مانند فولاد ضدزنگ و آلیاژهای آلومینیوم به خوبی انجام میدهند. این مواد میتوانند کاهش قابل توجهی در اندازه داشته باشند و در عین حال از هم نپاشند، هرچند کسی سعی نمیکند آنها را فراتر از حد منطقی برای کیفیت تولید فشرده کند.
استفاده از نیروی مکانیکی کنترلشده در محدوده ۵۰ تا ۲۰۰۰ تن به همراه قالبهای چندمرحلهای به حفظ جریان یکنواخت مواد در طول فرآیند شکلدهی کمک میکند. از نظر دقت، تولیدکنندگان به قالبهایی با سطوح پرداختشده متکی هستند که در آنها فاصله شعاعی کمتر از ۱۰٪ ضخامت واقعی ماده باقی میماند تا مشکلات اصطکاکی را کاهش دهد. برای خطوط تولید با حجم بالا، استاندارد تجهیزات به کارگیری نیتروژن روی سنبهها است، چرا که این کار بهطور قابلتوجهی مشکلات ناشی از سایش را کاهش میدهد. همچنین نباید از نقش نرمافزارهای شبیهسازی پیشرفته در این روزها غفلت کرد. این برنامهها بهدرستی پیشبینی میکنند که کجای ماده دچار تنش خواهد شد و این امکان را به مهندسان میدهند تا قالبهایی طراحی کنند که در واقع با عیوب رایج تولید مانند گوش دادن یا دیوارههای بیش از حد نازک در برخی مناطق مقابله کنند.
نحوه آمادهسازی بلانکها واقعاً به سه عامل اصلی بستگی دارد: سختی ماده، ساختار دانهای و میزان کششپذیری آنها قبل از شکستن. هنگام کار با فلزات آنیلشدهای که حداقل ۴۰٪ ازدیاد طول دارند، مانند همان فولاد زنگنزن ۳۰۴ قدیمی، میتوانیم آنها را به شکلهای عمیقتری نسبت به آلیاژهای سختتر کشید. نگهدارندههای بلانک معمولاً حدود ۱۰ تا حتی ۳۰ درصد از کل نیروی شکلدهی را صرف نگه داشتن فلز به منظور جریان صحیح آن در حین شکلگیری میکنند. روانکنندهها نیز با کاهش سایش سطحی نقش خود را ایفا میکنند. حال وقتی با موادی کار میکنیم که خوب کشیده نمیشوند، تولیدکنندگان اغلب مراحل آنیلکردن میانی را بین عملیات کشش قرار میدهند. این کار به بازگرداندن انعطافپذیری به ماده کمک میکند و به ما امکان میدهد تا در محیطهای تولیدی به نسبتهای عمق به قطر ۳ به ۱ نیز دست یابیم.
قطعات کشیدهشده در کاربردهایی که نیازمند هندسههای دقیق، یکپارچگی ساختاری و تکرارپذیری هستند، عملکرد برجستهای دارند. بیایید ویژگیهای اصلی و محدودیتهای آنها را بررسی کنیم.
کشیدن عمیق تلورانسهایی به اندازه ±0.01 میلیمتر را فراهم میکند که برای نوکلهای انژکتور سوخت و پوستههای دستگاههای پزشکی که نیازمند آببندی هستند، حیاتی است. استفاده از ابزارهای چند مرحلهای با قالبهای ماشینکاریشده CNC باعث میشود که واریانس کمتر از 50 میکرون در بیش از 10,000 سیکل تولید حفظ شود و این امر منجر به کاهش فرآیندهای پس از تولید در صنایعی مانند هوانوردی و الکترونیک ریز میگردد.
این فرآیند، ورقهای مسطح را به اشکالی شبیه به فنجان با عمقی بیشتر از 5 برابر قطرشان از طریق 4 تا 12 مرحله قالبگیری تدریجی تبدیل میکند. فلنجهای شعاعی، دیوارههای پلکانی و ویژگیهای نامتقارن بدون نیاز به جوشکاری شکل میگیرند که این امر نسبت به مونتاژهای نوردی یک مزیت اساسی است. به عنوان مثال، جعبههای حفاظتی EMI با ضخامت دیواره 0.5 میلیمتر و شیارهای قفلکننده این قابلیت را به خوبی نشان میدهند.
کار سرد در حین اکستروژن، سختی مصالح را 15 تا 30 درصد افزایش میدهد و دانههای فلزی را در راستای بردارهای تنش همراستا میکند. این امر قطعات بدون درزی را ایجاد میکند که مقاومت خستگی آنها 2 تا 3 برابر قطعات جوشکاریشده است، که در پوستههای سنسور خودرویی که 100 سیکل حرارتی و بیشتر در دمای منفی 40 تا مثبت 150 درجه سانتیگراد را پشت سر گذاشتهاند، اثبات شده است.
قطعات دیوارهای نازک (<0.3 میلیمتر) در معرض خطر چروک خوردن در حین کشش عمیق قرار دارند که این امر باعث میشود مونتاژهای برشدادهشده/جوشکاریشده با لیزر ترجیحی باشند. تولیدات کمحجم (<500 عدد) اغلب ماشینکاری را به دلیل کاهش هزینههای ابزار ترجیح میدهند، هرچند که ضایعات مواد نسبت به کارایی شکلگیری نزدیک به حالت نهایی در روش کشش، 40 تا 60 درصد افزایش مییابد.
ارزش واقعی قطعات ایجاد شده از طریق کشش عمیق در واقع به موادی بستگی دارد که در آنها استفاده میشود. فولاد ضدزنگ امروزه تقریباً در همه جا در تجهیزات پزشکی و ماشینهای فرآوری مواد غذایی یافت میشود و حدود 72٪ از تمام کاربردهای مشابه را به خود اختصاص داده است، چرا که هیچکس نمیخواهد فلز در حین استریلکردن زنگ بزند یا با مواد شیمیایی واکنش نشان دهد. در مورد هواپیماها و فضاپیماها، تیتانیوم به دلیل استحکام بسیار خوبی که نسبت به وزنش دارد، سرور فراموش نیست. این ماده میتواند وزن را حدود 30٪ کاهش دهد بدون اینکه استحکام لازم از بین برود، که در شرایطی که با چرخههای تکراری تنش مواجه هستیم، اهمیت زیادی دارد. برای هر چیزی که نیاز به هدایت الکتریکی خوب دارد، مس و برنج با رتبهبندیهای 100٪ IACS قابل مقایسه نیستند. آلیاژهای آلومینیومی هم تعادل خوبی را فراهم میکنند و استحکام مناسبی را در محدوده 150 تا 200 MPa ارائه میدهند، در حالی که هنوز به راحتی میتوان آنها را به اشکال پیچیده تبدیل کرد.
عملکرد مواد به سه پارامتر قابل اندازهگیری بستگی دارد:
آلومینیوم 3003 عمق کشش تا 50% بیشتر از فولاد نرم دارد قبل از اینکه گلویی شدن رخ دهد، اما فولاد زنگنزن 304 پس از شکلدهی استحکام کششی 2.3 برابر بالاتری حفظ میکند. این مسئله یک معامله را تعیین میکند: در انتخاب متریال، اینجکتورهای سوخت عمیقکشیده شده به استحکام بیشتر فولاد زنگنزن با ظرفیت فشار ترکیدن 1200 مگاپاسکال اولویت میدهند، نه وزن سبکتر آلومینیوم.
وقتی یک تولیدکننده برجسته دستگاههای پزشکی با شکستهای مکرر در استریلسازی (نرخ رد شدن 12%) در پوستههای آلومینیومی مواجه شد، استفاده از فولاد زنگنزن 316L مشکلات سهگانه اصلی را حل کرد:
دادههای پس از انتقال نشان داد که معایب تولید 35٪ کاهش یافته و طول عمر محصول 19٪ افزایش پیدا کرده است—عوامل کلیدی برای توجیه 28٪ افزایش هزینه مواد.
کشش عمیق در تولید انبوه بسیار خوب عمل میکند، زیرا از هدر رفتن مواد در فرآیند شکلدهی میکاهد. در این روش، تولیدکنندگان حدود ۹۲ تا تقریباً ۹۸ درصد استفاده از ورق فلزی خود را دارند که در مقایسه با حدود ۶۰ تا ۷۵ درصد در روشهای ماشینکاری متداول، بسیار بهتر است. استفاده از قالبهای پیوسته این امکان را فراهم میکند که قطعات از ابتدا به شکلی نزدیک به شکل نهایی خود ساخته شوند، بنابراین نیازی به کارهای اضافی برش و تراش در مراحل بعدی نیست. صرفهجوییها نیز تجمعی هستند - شرکتها گزارش میدهند که در هنگام تولید بیش از ۱۰۰ هزار قطعه در سال، حدود ۳۰ تا حتی ۴۰ درصد کاهش در هزینههای مواد اولیه را شاهد هستند. این موضوع باعث محبوبیت روش کشش عمیق در تولید قطعاتی مانند انژکتورهای سوخت میشود که دقت و حجم تولید اهمیت زیادی دارد.
قالبکشی عمیق تکمرحلهای منجر به حذف 4 تا 6 عملیات ثانویه معمولاً مورد نیاز برای مونتاژهای جوشکاریشده میشود، از جمله سنبادهکاری، پولیش کردن و تست نشتی. مصرف انرژی حدود 55 درصد کاهش مییابد زمانی که پوستههای چندمرحلهای جوشکاری شده با پوستههای یکپارچه تولیدشده از طریق قالبکشی عمیق در سیستمهای اچویاِیسی جایگزین میشوند. فرآیند کار سرد همچنین صلبیت قطعه را 25 تا 40 درصد افزایش میدهد و نیاز به تقویت پس از تولید را کاهش میدهد.
امروزه سیستمهای انتقال اتوماتیک قادرند زمان چرخه را برای هندسههای پیچیده مانند کپسولهای حفاظت الکترومغناطیسی (EMI) در زیر 8 ثانیه فراروان کنند. کارخانههای پیشرو، اندازهگیری لیزری در خط و تنظیم دی ای-های مبتنی بر هوش مصنوعی را درون خطوط خود ادغام کردهاند و سازگاری ابعادی 99.96 درصدی را در سطح دستههایی با بیش از 500 هزار واحد تضمین میکنند. این اتوماسیون و مقیاسپذیری آن، باعث بازگشت سرمایهای 18 تا 22 درصدی سریعتر نسبت به جریانهای کاری ترکیبی مانند فرآیندهای نورد و ماشینکاری میشود.
در حالی که سرمایهگذاری در زمینه ابزارها برای قالبهای دقیق از ۵۰ هزار تا ۲۰۰ هزار دلار متغیر است، هزینه هر واحد ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش مییابد پس از اینکه حجم تولید از ۱۰ هزار واحد گذشت. یک تأمینکننده سطح یک خودرو، هزینه پوسته باتری را از ۴٫۸۲ دلار به ازای هر واحد (با استفاده از ماشینکاری CNC) به ۱٫۰۹ دلار به ازای هر واحد در حجم سالانه ۲۵۰ هزار واحد، از طریق انتقال به فرآیند کشش عمیق کاهش داد.
قطعات کشش عمیق راهحلهای مهندسی شده با دقت را در شرایطی فراهم میکنند که استحکام، یکنواختی ابعادی و ساخت بدون درز اهمیت دارند. صنایع از این قطعات برای پاسخگویی به الزامات عملیاتی سخت استفاده میکنند، در حالی که پیچیدگی مونتاژ را به حداقل میرسانند.
امروزه در خودروها، سازندگان به شدت به قطعات ایجادشده از طریق کشش عمیق (Deep Drawn) متکی هستند تا سیستم سوخترسانی را به درستی کار کند و خوانش دقیق سنسورها را تضمین کنند. به عنوان مثال، نازلهای انژکتور سوخت نیازمند دقت بسیار بالا در سطح میکرون هستند تا بتوانند سوخت را به درستی تحت شرایط مختلف بار موتور پاشش کنند. در همین حال، پوسته اطراف سنسورها باید از موادی ساخته شود که زنگ نزنند یا تخریب نشوند؛ به همین دلیل فولاد ضدزنگ در شرایطی اهمیت پیدا میکند که این قطعات در معرض گرما و نمک جاده در زیر کاپوت قرار دارند. چیزی که کشش عمیق را متمایز میکند، این است که این روش قطعات را به صورت یک تکه یکپارچه و بدون جوشکاری میسازد. این موضوع برای پوششهای گیربکس بسیار مهم است، چون این قطعات در حین رانندگی دائماً لرزش دارند و هر نقطه ضعیف ناشی از جوشکاری میتواند منجر به خرابیهای بعدی شود.
در تولیدات هوانوردی، شرکتها اغلب در ساخت اتصالات سیستم هیدرولیک و جعبههای آواتیک از قطعات تیتانیومی و آلومینیومی تولید شده به روش کشش عمیق استفاده میکنند. کار سرد کردن این مواد باعث افزایش مقاومت کششی آنها از 15 تا 20 درصد نسبت به گزینههای ماشینکاری شده معمولی میشود. این امر در مورد قطعاتی مانند پیچهای بالا که باید در حین پرواز به طور مداوم بارهای متغیر را تحمل کنند، تفاوت ایجاد میکند. مثال دیگری از این قطعات، پوستههای کشش عمیق با دیواره نازک مورد استفاده در ضبطکنندههای داده پرواز است. این اجزا به خوبی نشان میدهند که این روش چقدر میتواند در حفظ ضخامت یکنواخت 0.1 میلیمتری حتی روی اشکال خمیده پیچیده موفق باشد. دقت در این سطح زمانی اهمیت زیادی پیدا میکند که ایمنی و قابلیت اطمینان الزامی باشند.
پوستههای دستگاههای جراحی از خواص مقاوم در برابر اتوکلاو شدن فولاد زنگنزن 316L کشیدهشده بهره میبرند و در برابر بیش از 500 سیکل استریلکردن سالم باقی میمانند. تولیدکنندگان دستگاههای قابل کاشت از این فرآیند برای ساخت پوستههای باتری از جنس تیتانیوم با آببندی کامل استفاده میکنند، که در آن ترازبندی ساختار دانهای از ایجاد ترکهای ناشی از تنش در طولانیمدت جلوگیری میکند.
آلیاژهای مس-نیکل کشیدهشده بهصورت عمیق، حفاظت کامل 360 درجهای در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) را در قطعات آنتن 5G فراهم میکنند و تضعیف سیگنالی به میزان 85 دسیبل را در فرکانسهای بالاتر از 40 گیگاهرتز ممکن میسازند. این فرآیند همچنین قطعات اتصال بدون درز را برای پورتهای شارژ ولتاژ بالا در خودروهای برقی (EV) تولید میکند، که دقت ابعادی در حداقل ±0.05 میلیمتر در آنها فاصلهگذاری دیالکتریک مناسب را در طرحهای کوچک تضمین میکند.
کشش عمیق برای تبدیل ورقهای فلزی مسطح به قطعات توخالی استفاده میشود و اغلب در صنایعی مانند خودروسازی، هوافضا و تولید تجهیزات پزشکی به دلیل توانایی در تولید قطعات قوی و دقیق بدون جوش یا درز به کار میرود.
مواد متداول مورد استفاده در کشش عمیق شامل فولاد ضدزنگ، تیتانیوم، برنج، مس و آلیاژهای آلومینیوم میشوند. انتخاب به ویژگیهای مورد نیاز مانند قابلیت شکلدهی، شکلپذیری و استحکام نهایی بستگی دارد.
قطعات کشیده شده دارای دقت ابعادی بالا، استحکام ساختاری و ساختاری بیدرز هستند. این قطعات موجب کاهش ضایعات مواد، محدود کردن عملیات ثانویه و امکان مقیاسپذیری در تولید میشوند.
کشش عمیق ممکن است برای تولید قطعات با دیوارههای نازک به ضخامت کمتر از 0.3 میلیمتر مناسب نباشد، زیرا این قطعات در معرض خطر چروک خوردن قرار دارند. برای تولید با حجم پایین زیر 500 عدد، ماشینکاری ممکن است از نظر هزینه مقرونبهصرفهتر باشد.